Öyle ya geçmişteki adı ‘KARANLIK
SOKAK’…
Bir ışık yakmışlar adı ‘AKSU’ olmuş.
Karanlıklar yok olmuş yerini ‘AKSU’ almış.
Demek ki öyle İsa Başkanın dediği gibi burası Aksu burada yarım metre tarla sınırı için adam vururlar değilmiş,
Demek ki öyle Halil Başkanın dediği gibi burası Aksu siz burayı bilmezsiniz değilmiş…
Demek ki neymiş burası AKSU… İstenirse konuşarak bütün meseleler çözülebilirmiş.
Demek ki neymiş burası AKSU… İstenirse biri birilerinin ardından konuşanlar, gizli açık kin güdenler bir gün eteğindeki taşları dökebilirmiş.
Demek ki neymiş burası AKSU… İstenirse küsler aynı masanın etrafında toplanıp kahvaltı bile yapabilirlermiş.
Ama bunları kim yaparmış ÖZAKSULU olmayanlar yaparmış. Aksulular küsüp bir tarafa çekilince iş Aksu’da yaşayan yada iş yapanların başına kalırmış.
Ne yaparmış bu Aksu’da Aksu için çalışanlar güzide basın yoluyla bir araya gelirlermiş…
Sonra bir diğer Aksulu olmayan ama Aksu’da iş yapan küskünleri kahvaltı masasında birleştirirmiş… Aferin sana…
Aksu’nun en sevilesi tarafı bu olsa gerek… O kadar doğal ki burada her şey.
Küskünlükler bile dile getirilmiyor, ben sana küsüm denilemiyor. Yada küs kalınamıyor.
Biri bir ışık yaksa da şu karanlık dünyamızı aydınlatsa diye bekleniyor…
Emriniz başımız üzerine efendim…
Sizlere meşale olmaya geldik… Bunu da başardığımıza inanıyoruz…
Siz yeter ki aman ha! Bizlere küsmeyin… Küslük iyi değil efendiler, küslük iyi değil…
