Ülkemizin doğusu ve güneydoğusunda yaşanan büyük felaket, diğer şehirlerde yaşayan her insanı derinden sarstı, yaraladı, incitti.
Nefes almaya, yaşamaya utandık. Su içerken, yemek yerken boğazımızda düğümlendi lokmalar… Günlerce ekran başında ağlamaktan bittik, perişan olduk.
Bu insanın psikolojisini alt üst edecek bir durum… Mutsuz, huzursuz, endişeli, kaygılı, öfkeli insanlar olarak geziyoruz ortalıkta…
Bütün bu yaşananlara rağmen ülkemizde gündem ne kadar hızla değişiyor…
Başka ülkelerde de mi böyle yoksa biz mi böyleyiz?
Deprem, üzerinden daha bir ay geçmeden yerini siyasete bıraktı.
Hala açıkta yaralarımız kapanmadan, döndük başka yaraları sarmaya…
Ne çabuk tüketiyoruz her şeyi! Unutuyoruz!
Sorsan aslında unutulan bir şey yok içimiz kan ağlıyor deniliyor…
Dram yaşamaya o kadar alışık, aşina bir ülke olduk ki, yaşanan onca felaket sıradan mı geliyor acaba?
Yaşandı, bitti, kapandı… Gelsin yenisi!
Deprem daha onarılmadan, altından kalkmadan, yeniden yapılanmadan koştuk yeni gündem siyasete…
6’lı masa ne dedi? Kim aday? İktidar ne yapacak? Yok, efendim Meral Akşener gitti sonra geri döndü…
Yetişkinlerin oyunları sahnede…
Ulus devlet olmak tam da bunu gerektiriyor değil mi? Yangından mal kaçırıyoruz.
Yaşananları daha sindiremeden yenisine koşturuyor gündem bizi…
Neyi, niye takip edeceğimizi şaşırmış durumdayız. Başka ülke de yaşayamayız. Gelişirsek de sakin bir yaşama kavuşuruz. Belli ki bu alışkanlıklarla ona da hazır değiliz…