DELİKANLI

Geçen hafta "Bişey Yapmalı" yazımızı okuyanlar hatırlayacaktır. Bu şiir o yazının devamı. Başlığa baktığımızda eril bir şiir olduğunu düşünebilirsiniz. Baştan söyleyim şiirde cinsiyet yok. Delikanlılık cinsiyette değil yürektedir. En iyisi düşüncelerimi 1993 yılında çok daha genç, belki daha idealist bir öğretmenken yazdığım şiirle anlatmaya çalışayım.

DELİKAN

Doğ Delikan!
Umutsuz yüreklerde düş,
Ağlayan gözlerde gülüş,
Soysuzluklar arasında onur,
Karanlıklar içinde bir nur ol.
Aydınlat!
Ama kamaştırma sana bakan gözleri, 
Göremez kamaşan gözler, sendeki gerçek seni.

Büyü Delikan!
Sevgi havan olsun, saygıysa suyun.
Gözyaşın yağmurdur, barışsa huyun.
Hırsın rüzgâr olsun, öfken fırtına.
Bul Delikan sevdalılarını...

Sev Delikan!
Sevmek için okşayan elleri,
Görmek için parlayan gözleri,
Yaşama açılan çiçeği, 
Sev insanı Delikan!
Öğrensin herkes sevmeyi.

Say Delikan!
Yaşamak için kazmaya, küreğe verilen emekleri
Yaşatmak için çırpınan kuş gibi yürekleri.
Suçu düşünmek olan zincirli bilekleri.
Say bunları sayanı,
Say ki bilinsin saygı.

Ağla Delikan!
Vatanı için canını veren babaya, oğula,
Yavrusu kucağından çalınmış,
Yüreği parçalanmış anaya.
Zulüm yılanının boğduğu oğula,
Ağla ki,
Yağmur olan gözyaşların söndürsün yangınları.

Ama ömrün ağlamakla geçmesin,
Kaldır artık başını, kaldır Delikan!
Kimliğini, inancını maske yapan,
Bu maskeyle zehir saçan yılana,
Seni de yılan sanan,
Bol keseden atılan kahpe yalana,
Ve artıkları kapabilme sefilliğiyle, 
Onlara alet olana.
Kaldır ki görsün bir yığın pislik,
Kırılsa da eğilmeyen başını dimdik!

Es Delikan!
Aş önündeki barikatları,
Sakın dinmesin hırsın,
Yürekten yüreğe taşı tüm umutları.

Uç Delikan!
Ama uçuşun benzemesin akbabaya, 
Beyaz güvercin ol, yüksel semaya,
Ve taşıdığın leş parçası değil,
Zeytin dalı olsun bütün dünyaya.
Uç ve göster kendini,
Bilinsin barışın değeri!

Yaşa Delikan yaşa!
Bil ki seni doğuran ananın,
Yaşamandır tek dileği. 
Ara ve bul,
Mutlak vardır sevdalıların, 
Gir damarlarına dolaş,
Delikanlı olsun adları!