Siyah önlükle okula gittiğimiz günleri özledim, önlüğümüz siyahtı ama ruhumuz, benliğimiz bembeyazdı... Ve Cumhuriyet öğretmenlerinin izinde o kadar milliyetçi o kadar Atatürkçü o kadar çağdaştık ki... İstiklal Marşımızı ve Andımızı büyük bir gururla söylerdik. Her 10 Kasım'da öğretmenlerimizin ağladığını görürdük. İmkansızlıklar içinde aldığımız eğitimin ne kadar kaliteli olduğunu şimdi anlıyorum.Niye mi?
Öğretmen geçim derdinde değildi, kolej ya da dersanelerde sömürülmüyordu da ondan...Öğretmenler pazarlara düşmemişti de ondan...
Bulundukları yerin en saygın insanlarıydı da ondan...Ata'nın verdiği o onurlu görevin farkındalardı da ondan...
O zamanlar günümüzde olduğu gibi parayla alınmıyordu eğitim. Eğitim de eşitlik ilkesi vardı, sosyal devletin temel görevi buydu...Özel liseler, özel üniversiteler yoktu... Zengin fakir aynı okulda okuyorduk, aynı sıralarda oturuyorduk... Virüs 4 milyon çocuğun İnternete ulaşamadığı yeni dijital eğitimde hem öğretmen hem öğrenci okulundan uzakta. Adı üzerinde her anlamda uazak eğitim... Çocuklarımızdan uzak sosyal adaletten uzak. Parası olanın eğitim aldığı eğitim. Bu durumda bile online eğitime katkıda bulunmak amacıyla canla başla çalışıyoruz.
Bu ülkenin yeniden kurulmasında, kalkınmasında canla başla çalışan, kar kış demeden Anadolu'nun en ücra köşesine ulaşabilen, şehit edilen veya ölen o öğretmenler sayesinde varız. Askeri güçten önce beyin gücünüz yani eğitim ordunuz geleceğinizin teminatıdır.
Ve bugün görevlerini layıkıyla yapan cumhuriyet öğretmenlerinin ve Başöğretmen Atatürk'ün çağdaşlık yolunda ilerleyen görevinin önemini bilerek yapan öğretmenlerin Öğretmenler Günü kutlu olsun...
