Çocuk yetiştirirken yaptığımız bazı hatalar vardır. Birkaçımız bunun farkındayken birçoğumuz farkında değilizdir. Kendi kendine yetişen çocuk yoktur, çocuklar çevresindeki bakım veren kişiyi dünyaya açılan gözü, kulağı olarak atar ve bu bakış açısında büyür. Yaşadığımız topluma baktığımızda sevecen, kendinden emin, dürüst, sorumluluk sahibi, yardımsever bireyler olduğu kadar bencil, öz güvensiz, şiddete eğilimli, yaşama amacı olmayan bireylerde vardır. Bu yetişkinler bugün oldukları kişileri çocukluklarına borçludurlar. Aileler her daim çocuklarının iyiliğini ister ve çabalar, onlar çocukların şekil vereni olsa da istenmeyen durumlarda onları suçlamak haksızlık olur. Fakat bu zahmetli süreçte istemeyerek, farkında olmadan çocuklarının gelişimini olumsuz etkileyebilirler. Bunlardan bir kaçına değinmek istiyorum. 

Yaptıkları hatada onlara ceza vermek yerine onlarla yol gösterici bir arkadaş gibi konuşun. Onlara kendilerini kötü hissettirmeyin. Büyüme çağındaki bir çocuğun kurallara, bu kuralların uygulanması için gözetene, yol gösterene ve gerektiğinde sınırlara ihtiyacı vardır. Çocuklarda istenen olumlu davranışı pekiştirmek ya da istenmeyen olumsuz davranışı söndürmek için ödül-ceza sistemi geliştirmek ve kullanmak etkili olacaktır. Çocukların olumlu davranışları ödüllendirildiğinde çocuk bu davranışı tekrar yapmak isteyecektir. Bu ödülün niteliği ve niceliği iyi ayarlanmalıdır.

Bebek yoktur,  anne-bebek ilişkisi vardır. Bebek ilk hazzı anne memesinden alır ve ihtiyacını giderir. Annenin onu seyrettiğini, onunla ilgilendiğini, ruhunun onunla birlikte olduğunu hisseden bebek doyuma kavuşur. Doyuma kavuşamayan bebek ağlar. Karnı toktur, altı temizdir ve hala ağlıyordur çünkü annenin annelik işlevini hissedemiyordur. Çocuklarınızı uzun uzun seyredin ve onlarla meşgul olduğunuzu hissettirin. 

Onların yanında tartışmaya girmeyin. Çocuğun zihnindeki baba figürünü oluşturan kişi annedir. Baba yetersiz, ilgisiz biri olsa dahi bunu çocuğunuza söylemeyin. Çocuğunuzun hayatı boyunca ihtiyacı olan ve ona güvenilirliği sağlayan baba figürünü ondan çalmayın.

Eğer anne çok ilgisiz biri ise, baba hiçbir zaman tek başına ona yetmez fakat anneyi onun ihtiyacı olduğu her anda onun yanında tutan kişi olabilir. Anneye yardımcı olan ve çocuğuyla yeterince iyi ilişki kurması için ortam sağlayan kişi babadır.

Çocuğun tasarımlarını geliştirmek için ona aktiviteler vermek çok önemlidir. Bu aktiviteleri yaparken onların yanında olun ve onları izleyin. Bir süre yaptıkları şeye dâhil olmayın, kendisinin yapmasına izin verin ve onları ödül sözcükleriyle mutlu edin. Çocuk ilk oyun oynamaya anne yanında başlar. Anne, o oyun oynarken onun yanında olmalı ve onu seyretmeli. Her zaman onunla birlikte oyuna dâhil olmak çocuğun tek başına kalma kapasitesine ket vurur. Onu yalnızken izleyin.

Çocuğum aç kalır diye ona yemek yedirmek iyilik değil bazen kötülük de olabilir. Çünkü çocukların temel alışkanlıklarını doğru dönemde kazanmaları ve pratik yaparak öğrenmeleri, kendilerine güvenen, yeterli bireyler olabilmeleri için çok önemli. Okula başlayana kadar ebeveynleri tarafından beslenen çocuklar, ödevlerini tek başına yapamıyor, birçok konuda başkasına bağımlı hale gelebiliyor. Bu nedenle çocuğunuzun işlerini yapmak yerine ona bu işlerin nasıl yapılacağı konusunda yol gösterin, yardımcı olun.

Avatar
Adınız
Yorum Gönder
Kalan Karakter:
Yorumunuz onaylanmak üzere yöneticiye iletilmiştir.×
Dikkat! Suç teşkil edecek, yasadışı, tehditkar, rahatsız edici, hakaret ve küfür içeren, aşağılayıcı, küçük düşürücü, kaba, müstehcen, ahlaka aykırı, kişilik haklarına zarar verici ya da benzeri niteliklerde içeriklerden doğan her türlü mali, hukuki, cezai, idari sorumluluk içeriği gönderen Üye/Üyeler’e aittir.