Sosyal yardımlaşmadan aldığı 3 aylık maaşının ilaçlarını karşılamadığından dert yanan Emine Kanlıada, komşuların ve hayırseverlerin destekleriyle ayakta kalmaya çabalıyor. Kimseye yük olmak istemediğini belirten Kanlıada, “Evimin çatısı bile yok. Naylonla kapladım. Hayat tek başına zor geliyor. Benim de evlatlarım var ama onlar da kendilerine zor yetiyorlar. “şeklinde konuştu.
Kanser, astım ve kalp hastası olmasına rağmen, orucunu kaçırmayan Emine Kanlıada, “Bazen kapım çalsa. Biri gelse de hatırımı sorsa diye bakınıyorum. Yalnızlık Allah’a mahsusmuş. Çok zor” dedi.
İsmail Kömür
Annem hakli biz anca kendimize yetecek durumdayiz ama herzaman da elimizden geleni yapariz