Biz yaşlarda babasını kaybetmemiş kaç kişi kaldı ki. Görünmez kahramanlar... Ne sevgilerini gösterebildiler ne çocuklarını doya doya sevebildiler bizim nesilin babaları. Çocuklarını bile sevmesi ayıplandı. Hep içlerinden sevdiler ama dağ gibiydiler. Elimizde birkaç siyah beyaz fotoğraf. Bazılarımız çok erken kaybetti ve o gücü hiç hissetmedi. Baba olmak zor hep ikinci hep yedek oyuncu. Çünkü sevgi bakım hep anneye verildi. Bu yüzden babalar bir gün başka kadına gittiğinde çocuğunu da bıraktı. Çocuk annenin işiydi. Çoğu zaman kimlik hanesinde yazılı kaldı. 

Ve bu yüzden milyonlarca kadın çocuğuna hem anne hem baba oldu.

Ülkemdeki en büyük sorun belki de erkeklere baba olmayı öğretemiyoruz. Üstelik çoğu yerde baba anneden önemli. Erkek çocuk için rol model kız çocuk için eş modeli.

Ve ülkemde baba olmayı beceren çok az erkek var. İçki, kumar, karı kız erkek olunca normal karşılandığı sürece namusu kimseye öğretemezsiniz. Ve yüzlerce binlerce sahipsiz çocuk sokağa mahkum.

Diyeceğim şu ki çocuklarınıza iyi bir baba modeli olmadığınız sürece adam olamıyorsunuz.

Hak eden bütün babaların babalar gününü kutlarım.

Avatar
Adınız
Yorum Gönder
Kalan Karakter:
Yorumunuz onaylanmak üzere yöneticiye iletilmiştir.×
Dikkat! Suç teşkil edecek, yasadışı, tehditkar, rahatsız edici, hakaret ve küfür içeren, aşağılayıcı, küçük düşürücü, kaba, müstehcen, ahlaka aykırı, kişilik haklarına zarar verici ya da benzeri niteliklerde içeriklerden doğan her türlü mali, hukuki, cezai, idari sorumluluk içeriği gönderen Üye/Üyeler’e aittir.